امام زمان عجل الله

به نام حقیقت بخش هستی

امام زمان عجل الله

به نام حقیقت بخش هستی

منجی

الهی منجی انسان کی آید

شراب هستی انسان کی آید

که تنها من نیم آدم سراید

قرار و صبر و آرامم کی آید

صمیمانه حقیقت را بگویم

امید غربت شامم کی آید ؟

 

برای آمدنش روضه نذر کردم من


 عریضـه های دلم را غبار خواهد برد

خـزان فاصلـه هـا را بهــار خواهد برد

مرا به خیمه خود،حضرت امام زمان(عج)

درست چون پسـر مهزیـار خواهد برد

نسیم، نفحه پیراهنـی ز یوسف را

برای مردم چشم انتظار خواهد برد

خدا یکی ز همین جمعه های سرگردان

نمونه خط خودش را به کار خواهد برد

همان که آید و تا کوچه بنی هاشم

به روی شانه خود ذوالفقـار خواهد برد

بدون بودن او مثل آه سردم من

برای آمدنش روضه نذر کردم من


اللهم عجل لمولانا الغریب الفرج

محضر مقدس و منور حضرت ولی عصر (عج) صلواتی هدیه کنیم

جمعه هم آمد ولی آن جمعه دلخواه نیست

 

چشم در راهیم اما قاصدی در راه نیست

جمعه هم آمد ولی آن جمعه دلخواه نیست

ما کجا و نورباران شب دریا کجا!

قطره در خواب و خیالِ جذر و مد ماه نیست


ما کجا و بارگاه حضرت خوبان کجا!

هر گدایی، لایق هم صحبتی با شاه نیست


عشق، اینجا بین آدم ها غریب افتاده است

پایمردی کن برادر! یوسفی در چاه نیست

بارمان را آب برد و تازه فهمیدیم که

در بساط خالی ما، آه حتی آه نیست

ریشه در خاکیم و دم از آسمان ها می زنیم

بت پرستانیم و مثل ما کسی گمراه نیست

تک سوار قصه ها، یک روز می آید ولی

جز خدا از پشت پرده، هیچ کس آگاه نیست

 

اللهم عجل لولیک الفرج

 

و العافیه و النصر

 و جعلنا من خیر اعوانه و انصاره

 و المستشهدین بین یدیه

شهر امام زمان عجل الله

بهار عشق شکوفا نمی شود بی تو

بیا که غنچه ی دل وا نمیشود بی تو

بر آی از افق ای آفتاب صبح امید

که شب رسیده و فردا نمی شود بی تو

هزار چشمه جوشان به دشتها جاریست
یکی روانه ی دریا نمی شود بی تو

ز سرد مهری شبهای هجر دلتنگم

بیا که عقده ی دل وا نمی شود بی تو

بیا،بیا گره از کار عاشقان بگشای
که عشق و عاطفه معنا نمی شود بی تو

 

با ظهور بهار دلها

حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه

اللهم عجل لولیک الفرج 

  

 

به امید تقارن بهار طبیعت

بسم رب المهدی عج

 

 

سر خوش آن عیدی که آن بانی نور 

ازکنار کعبه بنماید ظهور 

قلب هارامهر هم عهدی زند 

از حرم بانگ انا المهدی زند

اللهم عجل لولیک الفرج

 

 

یک روز ز کوی آسمان می آید

بر اسب سپید کهکشان می آید

 

از بس که زمین ز بیداد پر است

با تیغ علی(ع) صاحب زمان(عج) می آید